O tym co się dzieje z nami w nocy

Pewnie każdemu z nas zdarzyło się nieraz zamyślić nad tym, co się śniło nam samym, czy innym. Niektórzy pewnie znaczenie snu skwitują wzruszeniem ramion i stwierdzeniem, że to głupota na poziomie wiary w horoskopy. Jest jednak udowodnione naukowo, że sny odzwierciedlając nasze myśli, pragnienia i obawy, mają swoje znaczenie. Warto się nad tym zatrzymać, ale by rozważyć istotę snu należy rozważyć jego definicję. Wg fizjologów jest to czynnościowy stan ośrodkowego układu nerwowego, pojawiający się cyklicznie w rytmie

dobowym. Ciekawostką jest tu fakt, że u niektórych zwierząt półkule mózgowe śpią na zmianę- tak się dzieje np u psów, czy delfinów. Także zapotrzebowanie na sen jest różny.
Sen ma swoje fazy: pierwszą jest faza NREM oraz druga faza REM. I to właśnie w tej drugiej fazie snu najczęściej występują marzenia senne. Tak naprawdę są to serie dźwięków, obrazów, emocji występujące w czasie snu, podczas gdy po przebudzeniu sen pamiętamy jako ciąg zdarzeń, zdarzeń bardzo realistycznych, dotyczących życia, problemów codziennych.

W XIX w udowodniono zależność między a przeżywanym w tym czasie marzeniem sennym. Pokazano też, że sny są najczęściej z sytuacją śniącego. Warto przy tym zaznaczyć, że dziecko nie rozumie zjawiska snu, dopiero ok. 10 roku życia zaczyna pojmować,że sen pochodzi z głowy, że śni się go wewnętrznie.
 Sny są tworami fizjologicznymi o charakterze wizualnym i słuchowym. Doświadczenie snu odbierane jest bardzo realistycznie i dotyczy życia na jawie. Najczęściej określamy je jako koszmar albo marzenie senne. Treścią koszmaru jest wydarzenie niebezpieczne, zagrażające życiu, a towarzyszą temu negatywne emocje typu gniew, złość, lęk. Mogą one czasem spowodować bezsenność i inne negatywne skutki.
Koszmary senne pojawiają się u dzieci ok 3 roku życia i czasem są pamiętane w życiu dorosłym. Mogą się wiązać

z sytuacjami rodzinnymi, których dziecko nie rozumie, np rozwód, przeprowadzka, rozłąka spowodowana pobytem w szpitalu.
Dorosłych koszmary senne nawiedzają w sytuacji przemocy domowej, u kobiet- ofiar gwałtu, u weteranów wojennych koszmary są częścią zespołu stresu pourazowego. Naukowcy szacują, iż ok. 4 % dorosłych doświadcza tych zaburzeń snów, podczas gdy u dzieci i młodzieży jest to nawet 70 %.
Zaburzenia takie są leczone, zaś minimalnym kryterium diagnostyczne to powracające epizody przebudzeń ze wspomnieniem silnego niepokoju związanego z treścią tego, co się śniło.
Jak się pozbyć koszmarów? Istnieje kilka dróg prowadzących do wyeliminowania przerażających snów z naszego życia. Są rozmaite terapie i metody radzenia sobie z tym problemem. W niektórych przypadkach stosuje się terapię farmakologiczną - zawsze pod kontrolą lekarza. W przypadku terapii behawioralnej nie poleca się tu psychoterapii indywidualnej z psychologiem, czy psychiatrą. Podstawowym jednak krokiem do poradzenia sobie z jakimkolwiek zaburzeniem snu jest analiza i zmiany nawyków związanych ze spaniem.
I wiele by jeszcze pisać o tym, co nam się śni. Wszystko zależy od tego, co nas spotyka w życiu na jawie. Temat- ciekawy i na tyle rozległy- wymaga obietnicy dalszego ciągu sennych rozważań... i to już w najbliższym czasie.
[Tekst autorstwa zaprzyjaźnionej czytelniczki]